Asteya = eerlijkheid. Niet stelen. Bij diefstal ervaar je een gevoel dat er iets niet klopt. Niet alleen ‘niet afpakken’, maar ook juist geven aan diegene aan wie de dingen toebehoren.
In daden is Asteya niet alleen daadwerkelijk iets stelen, iets afpakken van iemand, maar het gaat verder dan dat. Ik hoop dat het je nog nooit overkomen is, maar toen er jaren terug (toen ik nog in Amsterdam woonde) bij mij thuis was ingebroken voelde ik gewoon dat er ‘iets niet klopte’ er was een bepaald gevoel in het huis dat er iets niet OK was. Dat er iets ontbrak, ontnomen was. Over dat gevoel gaat Asteya.
En wat dacht je van het onaardig over iemand denken of spreken tegen anderen, maar tegen de persoon zelf wél vriendelijk zijn omdat je iets van diegene nodig hebt bijvoorbeeld? Dat klopt niet, dat is oneerlijkheid.
Ook als je iemand de woorden uit de mond haalt of een zin afmaakt (niet laat uitpraten) is dat Asteya. Of bijvoorbeeld ook je anders voordoen dan je werkelijk bent. Geen grenzen aangeven, alleen maar om bij iemand in de gratie te vallen. En liegen uiteraard of informatie achterhouden. Ook dat is Asteya. Je ziet hier dat sommige Yama’s elkaar een beetje overlappen of dat ze op elkaar aansluiten. Asteya ligt heel dicht bij Satya (waarachtigheid).
Asteya in daden kan bijvoorbeeld zijn het niet zorgvuldig met andermans spullen omgaan, of met iets wat iemand heeft gemaakt. En ook een idee van een ander verkondigen als jouw eigen idee, of bijvoorbeeld iets van iemand lenen (bijv. een boek) en het dan te laat terug geven of ‘vergeten’ het terug
te geven.
Betrap je jezelf weleens op dit soort dingen?